Maria Kirejczyk

Maria Kirejczyk

Jestem psychologiem i psychoterapeutą. Mam wieloletnie doświadczenie w pracy psychologicznej z dziećmi i dorosłymi.

Ukończyłam Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie szkoliłam się w zakresie terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach, terapii SI, terapii poznawczo-behawioralnej w pracy
z dziećmi i młodzieżą, prowadzenia Treningu Umiejętności Społecznych i NLP, pomocy psychologicznej w sytuacjach kryzysowych i 4-letniego szkolenia w zakresie psychoterapii poznawczo-behawioralnej w Szkole Terapii Poznawczo-Behawioralnej Centrum CBT-EDU (Szkolenie posiada akredytację Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczo-Behawioralnej (PTTPB), które jest członkiem European Association for Behavioural and Cognitive Therapies (EABCT)). Ukończyłam również wiele szkoleń z zakresu diagnostyki psychologicznej.  

Doświadczenie zawodowe zdobywałam w Poradniach Psychologiczno-Pedagogicznych, szkole integracyjnej oraz prywatnych poradniach w Warszawie. Odbyłam staż kliniczny na Oddziale Leczenia Zaburzeń Nerwicowych Szpitala Specjalistycznego MSWiA w Otwocku, a także staże na Oddziale Nerwic Młodzieży w Szpitalu w Zagórzu oraz w Środowiskowym Domu Samopomocy dla osób chorujących psychicznie w Mińsku Mazowieckim.

Obecnie prowadzę psychoterapię indywidualną osób dorosłych. Zapraszam osoby, które:

• doświadczają kryzysu psychicznego związanego z trudną sytuacją życiową np. problemami
  w pracy, rozstaniem z długoletnim partnerem, rozwodem, utratą bliskiej osoby, poważną chorobą;
• doświadczają lęku w związku z codziennymi sytuacjami tj. praca, nauka na wyższej uczelni, kontakty z innymi ludźmi;
• chcą poprawić swoje kontakty z bliskimi osobami np. partnerem życiowym, rodzicami, dziećmi, przyjaciółmi, ale i współpracownikami czy przełożonymi w pracy;
• doświadczają obniżenia nastroju, czują, że życie straciło sens, nie są w stanie cieszyć się
  z różnych rzeczy tak samo, jak dawniej, mają mniej energii;
• są obecnie lub były w przeszłości ofiarami przemocy, chciałyby wyzwolić się z toksycznych dla nich relacji lub czują, że relacje z przeszłości nadal oddziałują na ich samopoczucie lub funkcjonowanie w negatywny sposób;
• nie mają odwagi mówić o swoich potrzebach i emocjach, czują, że ich zdanie i opinie w różnych sprawach nie są w wystarczającym stopniu brane pod uwagę przez innych;
• mają obniżoną samoocenę, myślą źle o sobie, swoich możliwościach poznawczych czy zawodowych i wyglądzie;
• mają objawy psychosomatyczne np. odczuwają ból brzucha, głowy czy przewlekłe zmęczenie mimo braku dolegliwości fizycznych;
• doświadczają trudnych chwil w związku ze zmianami sytuacji życiowej np. wejściem w dorosłe, samodzielne życie, pojawieniem się na świecie dziecka, kryzysem wieku średniego, przejściem na emeryturę, śmiercią rodziców;
• mają inne trudności, które trudno im nazwać czy zdefiniować, ale czują, że obecna sytuacja ich nie satysfakcjonuje i chcą zmiany;
• przeżywają trudne chwile w związku z sytuacją w kraju i na świecie, borykają się z poczuciem zagrożenia spowodowanym pandemią lub konfliktem zbrojnym na Ukrainie.

Decyzja o zgłoszeniu się po pomoc i rozpoczęciu terapii jest dla każdego z nas czymś trudnym
i wymagającym odwagi. Jednocześnie jednak może być szansą, którą dajemy sami sobie na zmianę
i lepsze, bardziej pełne i bardziej satysfakcjonujące życie.

Zapraszam,

Maria Kirejczyk